'Ik kreeg buikpijn van de kosten van een warmtepomp'
Iefke de Wit: 'Ik dacht dat het warmtenet best duur was. Tot ik me ging verdiepen in de aanschaf van een warmtepomp: wát, 13 duizend euro?! En dat elke 15 jaar weer (ook bij collectieve inkoop via de vereniging Eigen Huis)? Tjee, dat komt neer op ruim 2 duizend euro per jaar. Daar komen het jaarlijkse onderhoud en de reparaties nog bij en sommige warmtepompen gaan maar 12 jaar mee. Daar kreeg ik buikpijn van.
En dan was ik er nog niet: de installatie is lastig en prijzig. Tel daarbij op de nieuwe extra of grotere radiatoren, soms een andere leiding… “Ja mevrouw, want de meeste pompen leveren water van 40 graden Celsius; u kunt beter vloerverwarming aanleggen á 9 duizend euro, bij voorkeur aangelegd op een kale betonvloer.” Oké, dat was de benedenverdieping; over de bovenverdieping hadden we het nog niet gehad. Schaf je een all electric warmtepomp aan, dan heb je binnen ook nog eens een boiler nodig, ter grootte van een forse koelkast.
Kortom: ik bid voor het warmtenet, zodat ik elke dag met een dankbare blik van mijn intacte woonkamer kan genieten en de mooie groene pijp die grotendeels búiten mijn huis loopt.'
---
‘Als een gemeente 51 procent zeggenschap krijgt, voel ik me beter geborgd’
Marjon van Laarhoven: 'Vorige winter werd het steeds duidelijker. Ons huis moest worden geïsoleerd. Wat ik doe in zo’n situatie, is lezen. Alles wat los en vaststaat. Kranten, artikelen via Instagram, website van Vereiging Eigen Huis, Milieu Centraal en wat niet al.
En toen kreeg ik er gratis een probleem bij. We konden ons aansluiten op een warmtenet dat vlak langs onze wijk zou komen. Ik begreep ervan dat het warme water vanaf de straat ons huis in zou komen zonder dat we iets zouden hoeven veranderen aan ons huis. Dat leek me wel wat.
Bij de eerste buurtbijeenkomst waarin ‘alles’ werd uitgelegd en waar ik voor het eerst ook buurtgenoten sprak, werd ik vooral wantrouwig. Een commercieel warmtebedrijf zonder overheidsbemoeienis? Kon die dan zomaar de prijs bepalen?
Ik bleek vooral veel niet te weten. Dat werd de volgende bijeenkomst helder. Energie is in Nederland geregeld via de wet en daardoor blijft de prijs altijd binnen de marges. De overheid reguleert dat. Ik merkte bij mezelf dat ik pas gerustgesteld zou zijn als de gemeente of de provincie ook zeggenschap zou gaan krijgen in dat warmtenet.
Natuurlijk zijn er investeerders betrokken bij energiemaatschappijen, het is naïef om te denken dat dit zonder kan. Maar als een gemeente 51 procent zeggenschap krijgt, voel ik me beter geborgd. Ook om ervoor te zorgen, dat het warmtebedrijf verantwoorde bronnen voor hun energie heeft. Fijn als ambtenaren dit controleren. Dat leek nu te gaan gebeuren.
Het alternatief, de warmtepomp, is best een prijzige oplossing en hij maakt veel herrie. Een héle dure stille pomp kunnen we niet betalen.
Inmiddels wilde ik ook wel echt van het gas af. Alles wijst erop dat gas duur wordt. En verder wil ik het goed doen voor het milieu. En als dat ook nog kan met onze leuke buurt… We hebben getekend voor het warmtenet. Nu nog duimen dat het doorgaat.'
---
'Ik heb nu meer rust'
Francine Witten: 'Ik hikte aan tegen de aansluitkosten. Met name de investering van 5464 euro (aansluitkosten minus subsidie). Dat vind ik nog steeds een hoog bedrag. Daarnaast gaan mijn maandelijkse lasten flink omhoog bij het warmtebedrijf.
Ik vond het moeilijk om ‘ja’ te zeggen. Daarbij heb ik ook een beetje naar de buren gekeken: doen zij mee? In mijn eentje vind ik het moeilijk dit te beslissen. Zie ik niks over het hoofd, neem ik wel de goede beslissing? Dit soort vragen bekruipt me nóg wel eens.
Toen vroeg mijn buurvrouw: 'wat is het alternatief?' Een zoemende warmtepomp in de tuin, die je moet onderhouden en om de zoveel jaren moet vervangen? Dat wil ik ook niet! Zo’n ding is nog veel duurder dan een aansluiting op het warmtenet, en het stroomverbruik is hoog.
Komt bij dat ik het warmtenet een mooi buurtinitiatief vind, waarvan ik geen spelbreker wil zijn. We moeten wel íets met de energietransitie; als we er met zijn allen niks aan doen, hebben onze kleinkinderen een groot probleem.
Nu ik die beslissing heb genomen, heb ik meer rust. Ik hoef er niet steeds aan te denken. De kosten neem ik voor lief - het is nu eenmaal zo. En het levert ook wat op: een installatie waar ik geen omkijken meer naar heb en waarvoor ik geen onderhoudskosten betaal.'
---
'We zijn een beetje lui'
Rose van der Steen: 'We hadden al vrij snel besloten mee te doen omdat onze cv-ketel kuren heeft en het onderhoud al best veel kost. Met een warmtenet zijn we in één klap van de gasinstallatie af.
Maar wij zijn een beetje lui, zodat we het tekenen van het afsluitingscontract steeds uitstelden. Vergelijk het met het belastingformuliergevoel: je moet het doen, maar het is niet de leukste klus en vaak moeten we uitstel aanvragen. Maar we hebben vlak voor 1 november getekend.'
---
‘Het warmtenet is onze laatste kans om lawaaiige warmtepompen te voorkomen’
Barend Hemmes: 'Ik wil geen buurt met allemaal buitendelen van warmtepompen die lawaai produceren. Nu meedoen met het warmtenet is de laatste kans om dat te voorkomen. Over twee jaar ben je immers verplicht zo’n hybride warmtepomp aan te schaffen bij vervanging van je cv-ketel. En Hollanders zijn zuinig: er zullen weinig mensen kiezen voor de stillere maar veel duurdere versie met een bodemwarmtewisselaar.
Een andere reden om mee te doen, is dat ik dit initiatief om te verduurzamen mogelijk wil maken voor de mensen die hier heel bewust voor kiezen. Al verwacht ik eerlijk gezegd niet dat we de 200 aansluitingen gaan halen…
De laatste reden: ik heb drie jaar in de werkgroep de Luie Katten gezeten. Op grond van die ervaring denk ik niet dat een coöperatie van buurtbewoners in staat is een eigen buurtwarmtenet van de grond te krijgen. Dat kost enorm veel tijd en geld en je moet, net als het warmtebedrijf, voldoende deelnemers hebben. En wat dacht je van de vergunningenrompslomp?'
---
‘We zien het als een investering in ons huis’
Sam van Duin: 'Ik doe mee met het warmtenet vanwege de opwarming van de aarde. Als we niet nú stoppen met fossiele brandstoffen, zal de snelheid waarmee de aarde opwarmt zo hoog zijn, dat wij zelf ook de gevolgen zullen meemaken. Denk aan droogte, wateroverlast, bosbranden, stormen, enzovoort. Bovendien laten we een bijna onleefbare wereld na aan ons nageslacht.
Met een warmtenet kun je warmte veel efficiënter produceren dan met talloze individuele installaties. Een jaar geleden hebben we onze oude cv-ketel laten vervangen, zodat we een stuk zuiniger stoken. Als het warmtenet er snel komt en we die ketel niet meer nodig hebben, kunnen we ‘m nog wel verkopen aan mensen die nog niet van het gas afgaan.
Een aansluiting kost bijna 9.000 euro, waar een subsidie van ongeveer 3.300 euro vanaf gaat. Een hoop geld. Wij zien dit als een investering in ons huis. Een huis met een aansluiting op het warmtenet zal zijn waarde behouden.
De aansluiting ‘achter de voordeur’ roept bij ons nog wat vragen op: we willen zo weinig mogelijk hak- en breekwerk. Ik denk dat de aansluitset vlak achter de voordeur kan, in de hal. Het scheelt dat het een stil systeem is.
---
‘Ik stond niet te juichen toen het Warmtebedrijf langskwam’
Han van de Wiel: 'In de zoektocht naar alternatieven voor aardgas – ik heb een klein jaar meegedraaid in werkgroep de Luie Katten – vond ik het belangrijk dat we als bewoners een vinger in de pap krijgen bij het kiezen van onze energievoorziening. Ik stond dan ook niet te juichen toen het Warmtebedrijf langskwam met zijn aanbod voor de aanleg van een warmtenet: een monopolist, duurzaam maar niet echt, slecht in de communicatie.
Maar welke alternatieve zijn er voor onze buurt? Individuele warmtepompen, die je om de 15 jaar moet vervangen, zijn duur, zeker in verbruik in al die matig geïsoleerde woningen. Niks doen is ook geen optie: ik vind echt dat we zo snel mogelijk van het gas af moeten.
Het afgelopen halfjaar is de gemeente haar rol gaan pakken als één van de partijen in de warmtetransitie. Dat gaat langzaam en het is nog niet genoeg, maar de richting is goed. Zo staan we als bewoners niet langer alleen tegenover een monopolist. De gebruikers zijn inmiddels verenigd in een collectief. Nog in oprichting, maar ook die ontwikkeling is prima. En het Warmtebedrijf blijkt, veel meer dan ik had verwacht, bereid met gemeente en bewoners mee te bewegen. Dus ook in onze tuin staat een wit vlaggetje.
Is dit de ideale oplossing? Ik denk het niet – maar bestaat die wel? Het is wél een oplossing waar ik tevreden over ben.'